NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ عِيسَى
حَدَّثَنَا
حَجَّاجٌ
عَنْ ابْنِ
جُرَيْجٍ
قَالَ أَخْبَرَنِي
عُمَرُ بْنُ
عَطَاءٍ
أَنَّ مَوْلًى
لِابْنِ
الْأَسْقَعِ
رَجُلَ
صِدْقٍ أَخْبَرَهُ
عَنْ ابْنِ
الْأَسْقَعِ
أَنَّهُ
سَمِعَهُ
يَقُولُ
إِنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
جَاءَهُمْ
فِي صُفَّةِ الْمُهَاجِرِينَ
فَسَأَلَهُ
إِنْسَانٌ أَيُّ
آيَةٍ فِي
الْقُرْآنِ
أَعْظَمُ
قَالَ النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
اللَّهُ لَا
إِلَهَ
إِلَّا هُوَ
الْحَيُّ
الْقَيُّومُ
لَا
تَأْخُذُهُ
سِنَةٌ وَلَا
نَوْمٌ
İbnü'l-Eska'dân rivayet
olunmuştur; dedi ki:
Nebi (s.a.v),
Muhacirlerin (fakirlerinden oluşan) Soffa ehlini ziyaret etmiş. (Onlardan}
birisi Hz. Nebi'e, Kur'an-ı Kerim'de en büyük ayet hangisidir? diye sormuş.
Nebi (s.a.v) de ... (Ayete'l-kürsi) dir, diye cevap vermiş.
İzah:
Mûslîm
salat'ül-müsafırîn; Tİrmizî, sevâb'ul-kurân
Bu hadis-i şerif, Ayet
el-Kürsi'nin faziletine delalet etmekte ve Kuran ayetlerinin bazısını
bazısından üstün görmenin caiz oldğunu söyleyen Kadı Iyaz ve İshak b. Râhûye
gibi alimlerin delilini teşkil etmektedir. Ancak İshak b. Râhûye, bu üstünlüğün,
okumaktan doğan sevap açısından olduğunu söylemiştir.
Ebu'l Hasan el-Eşari
ile Ebû Bekir el-Bakillâni'ye göre ise Kur'an ayetlerinin bazısını
diğerlerinden üstün görmenin bazılarını aşağılama anlamına geleceği görüşünden
hareket ederek bunun caiz olmadığını söylemişler ve Hadis-i şeriflerde bazı
ayetler hakkında gelen "daha büyük" "daha faziletli" gibi
ifadeleri, "büyük" "faziletli" anlamına tevil temişlerdir.
Tercih edilen görüşe göre,
"okumanın sevabı çok" anlamında kullanılmak şartıyla bazı Kur'an
ayetleri hakkında "daha faziletli, "daha büyük" gibi tafdil
ifade eden kelimeler kullanmakta bir sakınca yoktur.
Hadis sarihlerinin
açıklamasına göre, Ayet el-Kürsi'nin diğer ayetler arasında bir imtiyaza sahip
olmasının hikmeti; içerisinde Allahu Teala ve takaddes hazretlelerinin isim ve
sıfatlarının esası ile Kürsi'nin zikredilmiş olmasıdır.
Musannif Ebû Davud'un
1460 numarada zekretmiş olduğu bu hadisi tekrar birde burada zikretmesinin
sebebi, ayet-i kerimede geçen "el-kayyum" kelimesinin farklı
şekillerde okunduğuna dikkat çekmektir.
İmam Beğâvi'nin
açıklamasına göre; bu kelime "el-Kayyûm" şeklinde okunabileceği gibi
"el-Kıyam" ve "el-Kayyim" şekillerinde de okunabilir.
Nitekim bu kelimeyi Hz.
Ömer (r.a) ile Abdullah b. Mes'ud "el-Kıyam" şeklinde, Alkame de
"el-Kayyim" şeklinde okumuştur. Ancak bu son iki okunuş tarzı
mütevatir değildir.
Bununla beraber
hepsinin manası aynıdır.